به نام خداوند مهربان
چهارشنبه, ۲ بهمن ۱۳۹۲، ۱۰:۴۳ ق.ظ
به نام خداوند جان و خرد
کزین برتر اندیشه بر نگذرد
خداوند نام و خداوند جای
خداوند روزی ده رهنمای
خداوند کیوان و گردون سپهر
فروزنده ماه و ناهید و مهر
ز نام و نشان و گمان برترست
نگارنده بر شده پیکرست
به بینندگان آفریننده را
نبینی مرنجان دو بیننده را
نیابد بدو نیز اندیشه راه
که برتر از نام و از جایگاه
سخن هر زین گوهران بگذرد
نیابد بدو راه جان و خرد
خرد
گر سخن برگزیند همی
همان را گزیند که بیند همی
ستودن نداند کس او را چو هست
میان بندگی را ببایدت بست
خرد را و جان را همی سنجد اوی
در اندیشهء سخته کی گنجد او
بدین آلت رای و جان و زبان
ستود آفریننده را کی توان
به هستیش باید که خستو شوی
ز گفتار بی کار یکسو شوی
پرستنده باشی و جوینده راه
به ژرفی به فرمانش کردن نگاه
ت
وانا بود هر که دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود
از پرده برتر سخن گاه نیست
ز هستی مر اندیشه را راه نیست
فردوسی
۹۲/۱۱/۰۲